Werkvakantie Oekraïne 2025

Reisverslag Hongarije – April 2025

Op vrijdag 25 april vertrokken we vroeg in de ochtend met zeven teamleden en twee bussen vol gereedschap en materialen richting Hongarije. De reis verliep voorspoedig en rond 18.00 uur kwamen we aan bij ons hotel. Zaterdagochtend voegden zich nog twee mensen bij ons in Boedapest, waarna we samen verder reden naar de grens. Voor Niels was dat extra spannend, omdat hij bij een eerdere reis niet werd toegelaten; dit keer ging gelukkig alles goed.

We werden hartelijk ontvangen door vrijwilligers uit de kerk en de gaarkeuken, die voor een warme maaltijd zorgden. Op zondag woonden we een kerkdienst bij. De dienst werd speciaal voor ons vertaald; bijzonder om op die manier samen God te kunnen aanbidden. In de middag sloten onze jongeren aan bij de jeugdvereniging en ’s avonds verdiepten we ons in een Bijbelstudie over het gebruik van smartphones.

Aan de slag in de gaarkeuken

Maandagochtend begonnen we met het renoveren van de gaarkeuken. Hier worden dagelijks zo’n 500 maaltijden bereid, terwijl de keuken daar eigenlijk niet op was ingericht. We hebben de ruimte gestript, nieuwe installaties geplaatst en RVS werkbladen en een afzuigsysteem gemonteerd. Ook hebben we een aardappelschilmachine – een schenking – kunnen installeren en voorbereidingen getroffen voor de plaatsing van een nieuwe boiler. Donderdagmiddag rondden we het werk precies op tijd af.

Bouwen aan een thuis in Benne

Een tweede team werkte ondertussen bij een domineesgezin in het dorp Benne. Het echtpaar vangt, naast hun vijf eigen kinderen, vier pleegkinderen op. Het huis werd daarmee veel te klein. Om uithuisplaatsing te voorkomen, heeft de kerk het huis aangekocht en besloten tot een aanbouw. Deze extra ruimte is niet alleen bedoeld voor het gezin, maar dient ook als plek voor evangelisatiewerk in het dorp. Wij mochten helpen met het metselwerk en het aanbrengen van balken voor de verdieping.

Ontmoeting en verbondenheid

Naast het werk werden we regelmatig uitgenodigd bij mensen thuis. We deelden maaltijden, zongen samen, luisterden naar elkaars verhalen. De openheid en warmte raakten ons diep. Eén jongen in het bijzonder – Dennis, een Roma-jongen – trok de hele week met onze groep op. Hij wist met zijn enthousiasme en openheid velen in ons team te raken. Het afscheid was dan ook niet gemakkelijk.

We kijken dankbaar terug op deze reis. Het was bijzonder om op deze manier iets te mogen betekenen, zowel praktisch als geestelijk.

We zijn dankbaar voor ieder die heeft meegeleefd, meegebeden of bijgedragen. Dankzij jullie betrokkenheid konden we tot zegen zijn.