Zondagsrust

Zondagsrust. Ja, daar waren we stiekem wel aan toe. Zelfs de meest taaien, hardwerkende en die van het sterke geslacht zagen uit naar de zondag. Wat is dat goddelijke ritme van zes dagen werken en één dag rusten toch mooi hè! Kwart voor negen ontbijt met een ei en een warm broodje. Super Sandor. Complimenten voor de koks! Half 10 vertrokken we naar de kerk in het centrum van Oradea. De pastor had gehoord dat wij in de stad waren, dus had ons uitgenodigd om naar de kerk te komen. Het was een kerkdienst in het Hongaars. Er zaten naar schatting nog geen 100 mensen in de kerk. De kerk zag er mooi uit, maar de banken zaten nog harder als onze kerkbanken uit oud-hervormde kerkgebouwen. Dat deed verder niks toe of af aan het woord wat de pastor sprak; we kunnen onze handen wassen, maar ons hart blijft vuil. Daarom hebben we Jezus nodig voor vergeving van onze zonden. Het Hongaars was lastig te volgen, maar met de Say Hi app op onze telefoon konden we er toch iets van meekrijgen. We zongen Hongaarse liederen met een bekende melodie en twee psalmen. Tijdens deze dienst gingen we regelmatig zitten en staan. Dat houdt je wakker! Aan het einde van de dienst was er een gezamenlijk gebed. De pastor begon en daarna waren er enkele mensen die hardop gingen bidden. Op deze manier werd er voorbede gedaan. Tot slot zongen wij nog twee liederen voor in de kerk: Er komen stromen van zegen en Amazing Grace. Na afloop hoorden wij dat de mensen de melodieën herkenden. Bijzonder hè, wereldwijd zingen we dezelfde melodieën tot Gods eer! Na de dienst aten we nog een ijsje in het verenigingsgebouw en vertelde de pastor kort over onze christelijke relatie die wij als Nederlanders hebben met de Hongaren. Michiel de Ruijter heeft een grote rol gespeeld in het verspreiden van de Bijbel in de Hongaarse taal.

’s Middags hebben we in de natuur rond Oradea een wandeling gemaakt en ’s avonds een preek geluisterd van prekenweb.nl

Geef je reactie