Zondag in Oradea

Vanochtend kregen we weer een heerlijk ontbijt met broodjes, croissantjes én knakworstjes. Complimenten aan de kok!

Daarna hebben we onszelf klaargemaakt en zijn we met de auto naar de Nagyvárad Velencei Református Gyülekezet (de kerk) geweest. Toen we daar aankwamen werden we verwelkomt door dominee Visky, die ons allemaal een hand gaf met; ‘Nice to meet you!’

Het was voor iedereen even wennen hoe de banken zaten, in Nederland zijn we ze wat comfortabeler gewend. 😉

Tijdens de dienst was het ook anders dan gewend; er werd veel gezongen (de liederen/psalmen stonden in het Hongaars geprojecteerd, dus wij probeerden mee te zingen…) Ook hield de dominee stilte, zodat de mensen die dat wilden, hun gebed hardop konden delen met de gemeente. Dat gaf echt een gevoel van saamhorigheid. Aan het eind van de dienst hebben wij voor de gemeente gezongen. Psalm 42 vers 1 en 5 en Blijf bij mij Heer. Bij psalm 42 waren er mensen uit de gemeente die meeneurieden.

Na de dienst kregen we nog koffie en wat lekkers en konden we napraten over de preek. De dominee heeft kort in het Engels verteld waar het over ging. Hij heeft gepreekt uit Handelingen 3, over Petrus en Johannes en de kreupele man.

Hij vertelde dat het niet zozeer om het wonder ging, maar dat het belangrijk is dat wij naar het mooie van het geloof kijken, zoals de Schone poort.

Vanmiddag zijn we met zijn allen de natuur in gegaan om Bijbelstudie te houden. Het was pittig warm, dus we hebben maar snel de schaduw opgezocht. Er zaten wel een paar helden bij die toch de berg op zijn gegaan; maar die hadden als beloning dan ook dat mooie uitzicht natuurlijk.

Toen we terugkwamen bij het verblijf stond er iets typisch Hongaars klaar; een soort aardappel anders, ei, kaas, worstjes en aardappels.

Vanavond hebben we geluisterd naar een preek van dominee Vreugdenhil, die preekte uit Handelingen 9 vers 1 tot 12, over Saulus die Gods genade onvangt.

Verder hebben we ons deze avond vermaakt met zingen, tafeltennis, tafelvoetbal en zelfs een paar snuufduuven; twee jongens die een lijntje zout opsnoven voor het goede doel. Je moet het maar willen…