Woensdag 11 augustus
Dag Hollanders,
Hebben jullie al een beetje zin in zaterdag?
Wij hopen dat we het mooie weer mee mogen nemen in onze koffers! Dat zou voor jullie geen last zijn denken we hier 😉
De zieken zijn weer opgeknapt en zijn weer lekker bezig.
Dat is ook weer een zorg minder. Want ziek zijn in een vreemd land dat is geen pretje!
Het eind is in zicht! Na dagen klussen zien we dat het Emmaüs weeshuis steeds mooier wordt!
Vanmorgen troffen we 1 grote puinhoop aan waar een stel ‘Hongaarse-Roemeense-specialisten die Frans probeerden te spreken en geen Engels konden’ bezig waren om op hun manier kozijnen te vervangen. Ze gingen enorm tekeer om door middel van een zaag ruim de helft van de muur mee te nemen. Onze haren rezen te bergen met het aanzien van deze manier van werken. Nadat we met handen en voeten duidelijk hadden gemaakt dat deze wanorde ook weer opgeruimd moest worden gingen onze ‘Hongaarse-Roemeense-specialisten die Frans probeerden te spreken en geen Engels konden’ een beetje hun eigen rommel opruimen.
Toen Dirk en Wilko begonnen met het opknappen van de eetkamer kwamen ze tot hun grote schrik nog meer Roemeense ‘kwaaltjes’ tegen. Door het vocht in de badkamer, gelegen naast de eetkamer, vielen er delen van de muur downstairs. De moed zonk ons in de schoenen vooral bij Wilko toen een ‘Hongaarse-Roemeense-specialist die Frans probeerden te spreken en geen Engels kon’ hem even ging uitleggen hoe hij het wel moest doen. En dan moet je net Wilko hebben, vol verontwaardiging ging hij tekeer tegen de ‘Hongaarse-Roemeense-specialist die Frans probeerden te spreken en geen Engels kon’ Pieter probeerde met zijn gebrekkige Frans de ‘Hongaarse-Roemeense-specialist die Frans probeerden te spreken en geen Engels kon’ te bedanken voor zijn welgemeende maar ongewenste manier van muur dicht smeren. Dirk en Wilko zijn verder gegaan met het afwerken van de muur met een mooi resultaat. Toen dit klusje geklaard was waren we weer vol goede moed en Esther zag het ook weer wat positiever in.
Ondertussen was Bert bezig om de betonvloer die ooit langs de kerk is aangebracht, weg te halen met een pikhouweel. Esther is zeer gecharmeerd van de kracht van Bert waardoor hij nu de bijnaam Simson heeft gekregen, dit draagt hij vol trots!
Na de koffie kreeg Simson hulp van zijn dochter en Reinier. Ondanks de spierballen van Erika en Reinier rees Simson nog steeds boven hen uit wat betreft zijn kracht; wat een krachtpatser! 😉
Velen van ons zijn achterliggende dagen lek gestoken en hier heeft Reinier een paar stokjes voor gestoken. Hij heeft wat houten planken op maat van de ramen gemaakt, en gaas er tussen bevestigd. De horren zitten tussen de ramen en werken buitengewoon uitermate verrassend goed. We worden nu niet meer 20 keer gestoken maar 10 keer. Nou wat willen we nog meer. Het raam kan niet dicht maar ach des te meer plezier van Reinier’s kunstwerk. Af en toe kwam Willemieke even wat commentaar leveren maar maakte het weer goed met een kusje. Tja, zo gaat dat hè…
Willemieke was druk bezig met het boenen van de badkamer boven in het weeshuis samen met Christina, een meisje van de ‘Poor Family’. De badkamer is weer lekker schoon.
De schilderploeg was er vandaag ook weer flink tegen aan gegaan. Er zijn 4 kasten geschilderd op verzoek van Esther, er is een kamer helemaal klaar (muren, vloer, plafond) met dank aan Johan. Marleen heeft 2 verwarmingen helemaal schoongemaakt en gelakt.
Dit met een schitterend resultaat. De eetkamer is de laatste kamer die gesaust moet worden en daar zijn ze momenteel mee op de helft. Al met al het eind komt in zicht. Morgen begint de grote dag van afwerking en schoonmaken en hopen we vrijdagmorgen klaar te zijn op ietsepietsie’s na.
Ondertussen hebben Alieke en Erika een berg was toegewezen gekregen en hebben een uurtje voor wasmachine gespeeld. Er zat een structuur in hun manier van wassen. Voorwas, hoofdwas, nawas en buiten de droger d.m.v. het uitwringen van de was en deze netjes op te hangen zodat het kon drogen in het lekkere zonnetje.
Door Erika en Sanneke