Vrijdag 26 juli
De dag begon vandaag anders dan andere dagen. De meiden werden nietsvermoedend wakker maar de jongens hadden al heel wat meegemaakt, maar laten we bij het begin beginnen.
Rond twee uur ’s nachts werd een halfslapende Bert wakker van het gesnurk van Johannes. Bert lag wat om zich heen te kijken en plotseling zag hij dat er een groot stuk stuckwerk van het plafond naar beneden kwam vallen en op de grond in gruzelementen viel. Het stuckwerk lag zelfs in de koffer van Johannes en vloog verder in stukken door de hele kamer. Het was een gruwelijke klap maar ondanks dat waren de tl-buizen nog heel gebleven. Bert deed het licht aan en ging samen met Sander richting de kamer van de staf en probeerden iemand wakker te krijgen om het te melden. Jouke was degene die als eerste zijn bed uitkwam. Jouke was nog slaperig maar toen hij zag wat er gebeurd was ging hij gelijk Jaap erbij halen. Jaap dacht in de eerste instantie dat er ruzie was en dat er met spullen gegooid werd. Toen hij kwam kijken schrok hij van de chaos die hij zag. Later vertelde Jaap tegen een slapende Henrik dat het plafond naar beneden was gekomen. Toen zei Henrik: ‘Dat is nu eenmaal gebeurd, laten we verder slapen’. ’s Morgens wist hij niet eens meer dat hij dit gezegd had.
Jouke en Jaap bedachten wat er nu verder moest gebeuren. Het eerste wat ze deden was de zusters van de nachtdienst roepen. Deze vatten het heel serieus op en wilden de puinhoop gelijk op gaan ruimen. Dit ging niet door want Jouke vond slapen op dit moment belangrijker dan opruimen. Er werd besloten dat de mensen die beneden in het stapelbed sliepen mochten blijven liggen, maar de mensen die bovenop sliepen moesten verhuizen met hun matras naar de grote zaal in het bejaardenhuis. Toen de rust weergekeerd was ging Jouke kijken of er boven de slaapkamer van de jongens iets mis was wat dit had kunnen veroorzaken. Hier werd niks verontrustends gevonden.
De volgende morgen werden de meiden nietsvermoedend wakker. Ze merkten op dat het erg rustig was. Normaal waren de jongens al lang te horen. Net voor het ontbijt werd er steeds meer duidelijk wat er eigenlijk gebeurd was. Onder het ontbijt vertelde iedereen zijn eigen ervaringen. Aan het einde van de maaltijd hebben we Psalm 91 gelezen naar aanleiding van wat er afgelopen nacht gebeurd was. Jaap merkte op dat iedereen de HEERE dankbaar mocht zijn dat we allen nog gespaard waren gebleven en dat niemand gewond was geraakt. Dit had heel anders kunnen zijn omdat het puin precies tussen de bedden in viel. Iedereen was er stil van.
Na het ontbijt hebben we onze dagelijkse werkzaamheden weer opgepakt.
Bij Pici Haz zijn ze de dag begonnen met het opbouwen van de steiger en heeft Jaap ondertussen uitgelegd wat er allemaal moest gebeuren, dit was onder andere het kitten en verven. Jaap zelf ging daarna de gevel spuiten. We moesten opschieten want de vergunning van de steiger verliep vandaag. Maandag moeten er nog wat schoonmaakwerkzaamheden worden verricht.
Henrik en Jouke hebben met een groep in de grote hal van de eerste verdieping van het bejaardentehuis Casa Diaconala gesaust, gekit en geschilderd. Het systeemplafond ligt er op een paar hoeken na in en de muren zijn voor een groot gedeelte van een verflaag voorzien en zien er weer fris uit.
Aan het eind van de morgen werden Gerlinde en Lisette mee gevraagd door Ilona om vijftien dozen kleding uit de kelder te halen voor de verkoping die deze middag plaats zou vinden. Er waren bonnen uitgedeeld aan hele arme gezinnen waarmee ze kleding konden kopen.
Onder leiding van Marco is de tweede verdieping van de nieuwbouw voorzien van een werkende installatie en liggen de pijpen op de eerste etage er volledig in. Ook is er op de begane grond gehakt en gevreesd en alles klaargemaakt voor het leggen van de pijpen. Geschat wordt dat er nog drie dagen nodig zijn om alles klaar te krijgen.
Er is een bezoek gebracht aan weeshuis Lidiahome. De kinderen hier hebben al veel gespeeld met het nieuw geplaatste speeltoestel. De kinderleidster heeft de jongens die het speeltoestel geplaatst hebben hartelijk bedankt. De kinderen hadden eerst niks om buiten mee te spelen en nu is er voor jong en oud wat te doen. Gerlinde en Lisette hebben snoep en speelgoed uitgedeeld waar de weeskinderen erg blij mee waren.
Tot slot hebben sommigen een bezoek afgelegd aan arme gezinnen. Dit bezoekt maakte een diepe indruk. Er was niet eens gas, water en licht. Het huisje was zeer klein en het enige waar ze over beschikten was een bed met zijn zessen in moesten slapen. De situatie was zo schrijnend dat zelfs water en brood ontbraken. Wij hebben een doos met eten en drinken aan die vrouw gegeven. Het was een emotioneel afscheid.
Na al het werk dat er gedaan is gaan we morgen verdiend een dagje uit.
Het volgende dagverslag is op maandag omdat we morgen vrij zijn!
Groeten Lisette en Willem.