Stille wateren en diepe gronden
Vandaag gingen we niet aan het werk. Deze dag stond in het teken van wandelen tussen de bergen.
De dag begon met het rijden naar de locatie waar we vanaf begonnen te lopen. Het duurde ruim twee uur om daar te komen. Na de aankomst begonnen we al vrij snel met het volgen van de route. Deze route liep langs een riviertje, en helemaal aan het begin was het de bedoeling om de schoenen droog te houden. En dat lukte goed. Totdat we een halfuur gelopen hadden. Vlak voordat we de eerste pauze zouden hebben moesten we het riviertje oversteken, en kreeg iedereen natte schoenen. We rustten uit op een omgevallen boom, en vrij snel daarna vertrokken we weer om de route te vervolgen. Na totaal een uur gelopen te hebben was het tijd voor een tweede tussenstop. Hier werd de juiste route gezocht, omdat er drie mogelijkheden waren.
We kozen een van de routes. Hier liepen Arjanne, Corstian, Jeanette, Leanne, Sjoerd en Wilhelm voorop. Na korte tijd was de rest van de groep niet meer zichtbaar voor hen. Toch liepen ze door en volgden steeds het riviertje. Na een half uur als kleine groep gelopen te hebben, kwamen ze bij een plek waar het riviertje een scherpe bocht maakte. Hier stopte deze groep, om te wachten op de rest van de groep. Maar dit duurde wel heel lang. Omdat het ook etenstijd was, werd een kampvuur ontstoken, en werden verschillende broodjes geroosterd en opgegeten. Na een halfuur gewacht te hebben, kwam de andere groep nog steeds niet. Daarom werd er contact opgenomen met hen, en het bleek dat de afstand tussen de twee groepen hemelsbreed nog geen 500 meter was.
Omdat de voorste groep wilde proberen om naar de andere groep te komen, werden de live locaties van beide groepen gedeeld op de momenten dat er enige verbinding was. Om naar de achterste groep te gaan, was de ‘snelste’ manier om over een berg te gaan, en daarna een beekje te volgen. Het beklimmem van de berg was wel een pittige beklimmimg die niet zonder slag of stoot ging. Nadat de groep terugkwam op de locatie waar de twee groepen elkaar verloren waren, werd de terugtocht aangevangen. En al snel kwam de andere groep eraan gelopen. Hierdoor was de groep weer compleet en kon weer teruggegaan worden naar het verblijf.
Voor de groep die achterbleef koos ervoor om de andere kant van de rivier te gaan. Waar we al klauterend op rotsblokken eindigde bij een hele mooi waterval. Maar om de waterval te beklimmen was niet echt een optie. Dus weer even de hele rit terug. En dan voortdurend de discussie waar moeten we heen? Hoe komen wij bij de andere groep, bellen locatie delen, appen van alles is er geprobeerd. Toen maar besloten om gewoon terug te gaan naar de bus waar bij we ineens de andere groep weer tegenkwamen onderweg.
Het dagje uit werd afgesloten met uit eten. Vandaag hadden we al genoeg gelopen het restaurant aan het einde van de straat werd uitgekozen. Een prima menukaart maar na de bestelling was het wachten, wachten en wachten. Hoe vul je de tijd op met wachten? Met raadsels. De oplossing mag ingestuurd worden 😉
4 reacties op “Stille wateren en diepe gronden”
Geef je reactie
Is een mooie wandeltocht geweest, zoals we lezen en aan de fotos te zien. Gelukkig zijn jullie na dit avontuur weer allemaal heelhuids bij elkaar terug!🙏
Wat een avontuur!
Wat een prachtige omgeving! En jullie houden wel van avontuur 🙂 goed om te lezen dat jullie allemaal weer heelhuids terug gekomen zijn. Ik wens jullie een goede tijd verder als groep en God’s zegen over jullie werk en samenzijn!
Hallo beste harde werkers! Mooi om jullie dagverslagen te lezen. Dank daarvoor. Veel succes nog met alle arbeid. Morgen een goede zondag toegewenst. Het is een mooie ervaring een zondag in Roemenië mee te maken. Veel zegen toegewenst. Hartelijke groeten!!