Op survival naar Mahanaïm kamp locatie
De plek waar Jakob een schare engelen ontmoette, nadat hij Laban ontmoet had, noemde hij Mahanaïm (Gen 32:2). Hier was Jakob met zijn eigen leger en dus een leger van engelen. Mahanaïm betekent dan ook dubbel leger. Hoe mooi is dat?! Mensenkracht is nietig in Gods ogen, maar als God Zijn zegen geeft, kunnen we krachtig zijn! Dit kamphuis waar wij hebben overnacht heet ook Mahanaïm. In dit huis worden veel bijbelweken gehouden voor jeugd uit de buurt. Er mag veel zegen ervaren worden. Jongeren worden hier getekend door het leven door het bijbelonderwijs wat zij hier mogen ontvangen. Wij hebben hier één nachtje geslapen. Dinsdag vertrokken we met de auto om twee uur rijden dieper Roemenië in te trekken. We kwamen in bergachtig gebied en het bereik met de buitenwereld werd steeds slechter. Aangekomen hadden we niet of nauwelijks contact via moderne media; heerlijk wat een rust! Het was hier koeler en groener dan het gedeelte rondom ons eerdere verblijf in de stad Oradea. Er stoomde een kleine beek langs de route en langs ons kamphuis met helder water. Dit water konden we zo drinken. Er waren hokken gebouwd met toiletten; een groot gat in de grond met een houten plaat erop. Primitief, maar functioneel! In een soort chalet waren vier slaapkamers met elk vier stapelbedden. Er konden dus 32 mensen slapen. Soms overnachtten er wel 150 mensen in het kamp door gebruik te maken van tenten. Sandor en zijn collega kookte voor ons. We hebben heerlijk gegeten. ’s Avonds hebben we bij het kampvuur liederen gezongen en daarna gingen we naar bed. Nou jaaa, naar bed… een deel sliep op z’n slaapmatje buiten en de rest ging naar bed. We droomden allemaal over bruine beren. Want we hadden het dringend advies gekregen om niet buiten het kampterrein te komen, want dan zouden we op het territorium van de bruine beren kunnen komen.
Nog een laatste anekdote. Er was in de groep iemand, ik zal geen namen noemen, die was toch iets benauwd vanwege de bruine beren. Maar hij wilde graag buiten slapen. Als hij dan bij de andere mensen lag naast het kampvuur ging, durfde hij wel weer. Maar van de slaapzalen naar het kampvuur was toch spannend. Hij: ‘Hey, zal ik anders even met je meelopen?’ Ik: ‘O prima, is goed’. ‘Ja, want jij ben bang voor beren toch!?’ Je angst projecteren op een ander. Hmm, dat is ook een strategie 😆
Geef je reactie
