Maandag 9 augustus

Hallo wij schrijven het stukje over vandaag vanuit een Dacia met een chauffeur die zijn rijbewijs bij twee pakjes boter heeft gekregen. (Voor degenen die Dirk niet zo goed kennen, hij overdrijft af en toe een beetje) 😉

Soms dus behoorlijk benauwde momenten.

Vanmorgen na het ontbijt zijn we in de richting van de Salina Turda (een zoutmijn).
Na een rondleiding van gelukkig een Engelssprekende gids (die ons heeft laten zien hoe vroeger de zout door de mijnwerkers uit de mijn werd gehaald dit was zwaar en gevaarlijk werk vele meters onder de grond) zijn we verderop in de mijn gaan varen in een soort meer in het binnenste van de mijn met heel zout water.

Daarna gingen we naar een iets hoger gelegen deel van de mijn gegaan waar een miniatuur London Eye stond om hoger in de grot te kunnen kijken.

We waren van plan om met zijn allen achter elkaar in een gondel te gaan(max. 8 personen).
Toen de eerste er in gingen ging het echter mis. Jouke, Henrik, Bram, Ary, Willem-Jan, Gerwin en Dirk. stapten in en toen moest er een ticket worden getoond die bij de kassa gekocht moest worden. Dit stond echter alleen in het Roemeens aangegeven en aangezien niemand van onze groep dit begrijpt hadden wij dus geen ticket toen we in de gondel stapten. Na wat heen en weer gepraat haalde Henrik wat geld uit zijn portemonnee om een ticket te kopen toen de machinist van het rad dit zag riep hij Henrik uit de gondel en liet gelijk het rad draaien. Henrik moest mee komen om te betalen voor ons, maar omdat hij niet meer mee kon, betaalde hij ook niet. Wij dachten dat hij al wel betaald had en bij terugkomst wilde wij ook niet betalen aan de cassiere. Daarom moest er een Engels pratende Roemeense bijgehaald die ons vertelde dat we nu mee moesten komen of dat we anders in de gondel vastgezet werden totdat de politie er was.

Na even naar Henrik gerend te zijn en gehoord te hebben dat hij nog niet betaald had hebben we toen toch nog maar betaald voor ons ritje.
Uit de mijn, weer in de hitte (10˚C binnen, 30˚C buiten), gingen we eten in een restaurant. Nou, bestelling opgenomen, duurde ook even omdat wij geen Roemeens konden en de serveerster geen Engels. En als er dan nog mensen moeite hebben met hun keus, zoals Henrik: “Ik wil dit, nee dit, of wat was het nou. Eh… dit, of nee, toch dit.” Het duurde dus even, maar we hadden uiteindelijk alles besteld. Duurde het nog een dik uur voor alles gebracht werd. Tenminste, bij onze tafel, Dirk natuurlijk weer op de kast ;-). Bram heeft nog even een cappuccino genomen van de (bonne) fooi.

Na een terugreis vol souvenirshops, kwamen we thuis om onmiddellijk weer door te gaan naar de barbecue bij de dochter van Pici Basci. Natuurlijk kregen we weer de nodige drank aangeboden, deze keer Palinka met 54% alc.. Niet iedereen heeft zich hieraan gewaagd. En de rest van de maaltijd werd er wijn geschonken.
Na het hoofdgerecht van allerlei soorten vlees kreeg Bram het voor elkaar een fles wijn voor zichzelf uit de wijnkelder te bemachtigen. In een Fanta fles! 😉

Het was een gezellige avond. De familie van Pici Basci had het fantastisch voor elkaar.

Jouke kon wel een koude douche gebruiken om af te koelen. Henrik gaf als aftredend coördinator een samenvatting van de week. Verder hebben we heerlijk gezellig samen gepraat en smakelijk gelachen. Uiteindelijk keerde om 3 uur de rust een beetje terug.
Door Dirk en Wilko