Het begin van het einde
De laatste dag op het oord is voorbij. Vanmorgen werden we heel vroeg wakker gemaakt. Half 7 hadden we ontbijt, daarvoor werden de bussen ingeladen. Nadat alles netjes was opgeruimd, en we afscheid hadden genomen van Sandor. Begon de terugreis.
Na ongeveer een half uurtje hadden we bij de grens gelijk al oponthoud. Gelukkig konden we vrij snel verder rijden. En precies toen we over de grens gingen, ging de tijd een uur achteruit. We maakten een aantal stops, de eerste twee in Hongarije. Daarna kwamen we in Slowakije, we namen een andere route dan op de heenreis. Ook doorkruisten we Tsjechië, daar werd het weer wat minder, er kwam een flinke regenbui opzetten. Als laatste kwamen we tercht in Duitsland.
Om de tijd in de bus door te brengen werden spelletjes gedaan zoals: ik zie ik wat jij niet ziet, en namen opnoemen van dieren, mensen of steden. Een aantal nam een rust momentje, als het werd toegestaan door de andere lotgenoten. En de hele reis hoorde je overal ‘merkadesh’ tussendoor, dan kwam er een Mercedes langsgereden. er werd in 1 bus vooral gedacht aan de veiligheid in de auto 1 of 2 gordels waren nog te weinig…
De eerste dag van de terugreis ging heel goed, we hebben veel plezier gehad met elkaar in de bus. gelukkig was er af en toe wel een pauze om even de benen te strekken, of te roken want daar waren de meeste wel aan toe na een paar uur.
Uiteindelijk kwamen we even na zevenen aan in ons hostel de Windberg net over de Duitse grens. Daar gaan we onze laaste nacht met elkaar doorbrengen.
Eerst gingen we nog met z’n allen eten. De nig warme moter van de bus werd gestart. een opmerking ‘Het is je moeder niet’ klonk door de bus, omdat de bus wat moeite bleek te hebben met de helling. Als snel hadden we een kebabzaak gevonden. En zo zaten we met z’n allen te genieten van een döner box, pizza etc…
Weer terug in het hostel, hebben we met elkaar de dag beëindigd. En was de één na laaste dag voorbij.
Geef je reactie