Etsjetek (veel eten…)
Beste familie en vrienden,
Om 06.30 uur schrikken wij wakker door het geluid van de wekker. De zonnestralen schijnen al weer heerlijk onze kamer in. Het is toch moeilijk om de eerste stap uit bed te zetten, dit kost even moeite. Snel opfrissen want het ontbijt staat opnieuw voor ons klaar en elke dag krijgen we te horen dat we veel moeten eten (etsjetek) omdat er hard gewerkt wordt! Onze gastheer begroet ons met de voor ons al wel bekende groet, joo reggelt! Na een stevig ontbijt lopen we naar de plek waar de buschauffeuse op ons wacht. De één na laatste dag werken, wat gaat het snel….
Na de opening van ds. Zoltan deelt Lajos de taken uit. De laatste deuren worden door ons gelakt. Van ds. Julla krijgen wij een diploma voor de goede samenwerking en het lakken van de deuren. Ondertussen wordt er de laatste hand gelegd aan het uitgraven van het poepgat. De kuil is klaar, maar het graven nog niet. Er moet nog een gang gegraven worden voor de rioleringsbuis naar het poepgat. Terwijl ze daar mee bezig zijn wordt er binnen ook hard gewerkt. Er wordt vooral ook veel zweet weg geveegd, het is erg warm vandaag. Eindelijk mag er na heel veel checken van de uitvoerders een start gemaakt worden met het witten van het plafond en de muren. Op de bovenste verdieping wordt er nog steeds hard gewerkt aan het plaatsen van de gipswanden. Het plamuren wordt door de meiden van de groep gedaan. Na een paar checks moesten we daar mee stoppen. We waren te klein, en daardoor werd het niet netjes aangebracht, volgens hen.
Er wordt geroepen dat we kunnen eten. Lekkere bonen-goulash- soep met wit brood. Daarna krijgen we nog als afsluiting van de maaltijd heerlijke cakejes en cappuccino of koffie. We verdelen de groep in drie groepen en gaan dan uiteen voor de Bijbelstudie. Na de Bijbelstudie kan iedereen weer verder met het werk.
Rond een uur of 16.00 begint het te regenen. Alle spullen moeten snel naar binnen, de ramen moeten gesloten worden zodat niet alles nat regent. De eerste druppels vallen, en een stel Oekraïense bewoners stappen snel in om naar huis te gaan. Ondertussen verrichten wij de laatste hand aan onze werkzaamheden. Na het opruimen van de spullen is het wachten op de bus. Deze is wat later omdat het in ons dorpje hard regent. De laatste souvenirs en zoetigheden kopen we in de supermarkt waar onze buschauffeur ons heeft afgezet. Na het shoppen rijden we verder naar het dorp. We zien grote regen plassen en omgevallen bomen. Ook de erven van de huizen staan onder water. Het is ook meteen een stuk afgekoeld, wat overigens niet verkeerd is.
Thuis aangekomen hebben we nog 20 minuten tijd om ons op te frissen en om te kleden. Daarna schuiven we aan de tafel. We hebben een nieuwe gast aan de tafel. Ágos helpt ons en onze gastouders met het vertalen van de gesprekken naar het Engels. We leren elkaar zo beter kennen omdat onze gastouders geen woord Engels verstaan en wij nog steeds met onze handen en voeten praten.
Vanavond nog een gezellige avond met de rest van de groep, spelletjes spelen bij één van onze gastgezinnen en dan weer lekker naar bed om uit te rusten van onze bijna laatste werkdag.
Morgen… dan is het zover om afscheid te nemen van ons werk, helaas!!!
Hier een hartelijke, lieve groet van ons. (We hopen jullie snel weer te zien, Brabanders!)
Bernadette en Gerthine
Trots op jullie! Groetjes de Brabanders
Fantastisch om elke dag het dagverslag te lezen, en de foto’s te zien.Fijn dat jullie zoveel werk hebben verzet!
Goede reis en behouden thuiskomst gewenst. We kijken ernaar uit!
Janneke Benschop
Heel fijn dat jullie zo met elkaar deze kerkelijke gemeente in Oekraïne hebben geholpen in woord en daad. Na bijna 2 weken hard werken mag het resultaat er zijn. We hopen dat al jullie werk tot zegen zal zijn. Breng de hartelijke groeten over aan ds. Pál en de gemeente. Wij zien ook weer uit naar jullie terugkomst. Goede reis en behouden thuiskomst.