Elke dag een ervaring rijker

Daniël is jarig. Hij mag best even verwend worden. We besluiten gebak te halen. Een staflid en Thamara gaan naar de bakker. Bij de bakker zoeken we Roemeens gebak uit. Tjonge wat een stukken! En dat voor nog geen €0,75. Dat zegt iets over het maandsalaris hier….We kunnen hier niet pinnen. Wat nu? Hoe maken we duidelijk dat we eerst gaan pinnen en dan terug komen om te betalen? Vanuit de klanten komt een vrouw naar ons toe en vraagt uit welk land we komen en of we Engels kunnen spreken. Ze verteld ons dat ze met ons naar de bank wil rijden zodat we geld op kunnen nemen. Poeh wat gaat dat hard. Elk gaatje wordt in het verkeer opgevuld en het rijgedrag is nogal ruig. Onderweg horen we het verhaal van deze vrouw. Ze spreekt drie talen omdat ze een echte Hongaarse is en nu in Roemenië woont. Hongaren en Roemenen begrijpen elkaar niet altijd goed. Ze kent Nederland als fietsland.

In de winkel hebben we ook een gesprek met een man die ons vraagt waar we vandaan komen. Hij vindt Nederland een vreemd land. In dit land spreken ze verschillende talen. Ze weten weinig van elkaar. Ze hebben verschillende culturen. Ze willen altijd meer hebben. “Het is goed dat jullie helpen. Maar jullie zullen het niet geloven als je ziet in welk huis ik woon. Maar ik ben tevreden met wat ik heb. God bless you!’

We gaan met een ervaring rijker naar Julia Home met het gebak waar we vanavond van zullen genieten.

 

Project 3:

Als eerste kunnen we zeggen dat het een geslaagde dag is geweest. Niet alleen omdat we weer naar onze klus mochten. Niet alleen omdat Daniel jarig was.  Niet alleen omdat het gezellig was. Niet alleen omdat het weer zo mooi was. Maar omdat dit alles samen met een goed humeur het plaatje compleet maakte. Nadat we gister met Arie de klus verder hadden doorgenomen was het de bedoeling dat we het plafond op een van de projecten gingen zetten. Eerst moest er door een van de mensen die in Julia home werkt spullen worden gehaald. Omdat dit enige tijd zou duren begonnen we de muren te sauzen. Hierbij werden we ijverig geholpen door Imre het zoontje van Imi waar wij aan het werk waren. We hebben onder het klussen de kinderen verteld dat onze mede-klusser, Daniel, jarig is. Met handen en voeten en met behulp van Google translate kwamen we een heel eind. Wij kunnen nu het woord ‘verjaardag’ in het Hongaars uitspreken en zij spreken het ook in het Nederlands uit. We hebben ze ‘Happy birthday’ aangeleerd. Dit gingen we zingen toen Corrie met wat lekkers aankwam. Het wachten was vanmorgen op de materialen om het plafond te maken.Ondertussen zijn deze geleverd en kunnen we verder. Meten, boren, zagen…. En dan, onder de drukke werkzaamheden werden we verrast door een overheerlijke bord met sandwich erop. Poeh we hadden net al een bord vol heerlijke pannenkoeken op. Alles gemaakt door Silvia en haar nichtje ter ere van Daniels verjaardag. Na de sandwich gegeten te hebben gingen we nog even verder totdat het tijd was om naar ‘huis’ te gaan. Opnieuw een geslaagde dag!