Eerste ervaringen onderweg en in Roemenië
Vandaag was het dan echt zover! Na actie voeren om al het geld binnen te krijgen konden we vertrekken naar Roemenië allemaal met het zelfde doel: huisjes opknappen, bij ouderen op visite, bijbel evangelie uitdelen en mensen blij maken met een voedselpakket.
Toen we, na veel passen en meten, de busjes hadden ingeladen konden we vertrekken! totdat.. iemand zijn paspoort vergeten was, gelukkig was zijn zus bereid brengen. Iedereen was ingestapt en we konden gaan rijden. He, wat rijdt deze auto raar… En het gebonk/gewiebel in de auto werd steeds erger. Nou laten we er maar even afgaan want dit klopt niet. Bij het tankstation gekeken en wat bleek, een grote scheur in de band. Haha we konden weer terug naar het jeugdbond gebouw. Gelukkig stonden daar nog andere busjes en konden we daar een van mee nemen. Nadat we snel alle spullen overgeladen hadden.
Onderweg is er natuurlijk ook het een en ander gebeurd. Het was enorm gezellig tijdens het reizen, discussiëren over het verschil park en bos. En we kwamen tot de conclusie dat het begrip zelf nog lastig uit te leggen is. Op woensdag hebben we nog heerlijk een paar liedjes gezongen, elkaar namen, dieren of producten geven en dan raden en tja dan stel je best geniale vragen, als je nog niet weet wie je bent.
We kwamen rond half 9 aan in het hotel. Na even opfrissen en kamer inspectie zijn we nog even een klein stukje de stad in geweest, het was al laat en iedereen had nog geen avond eten op. Nou hup, naar de pizza zaak, nee daar zit de Mac, helaas daar moesten we een heel stuk voor lopen, er zat een spoor tussen. Nadat iedereen hartstochtelijk afscheid genomen had van de Mac gingen we bij maar eens bij de Chinees kijken. Wow, dat eten is echt niet duur hier in Tsjechië. Haha de Chinees kon niet alles meer maken en ging over een kwartier dicht. Hop, naar de overkant en daar als nog een pizza gehaald, wraps en kebab met friet. De chinees stond aan de overkant van de straat beteuterd naar ons te kijken. Na het eten zijn we terug gelopen naar het hotel en hebben we in het hotel de avond met elkaar afgesloten.
Dinsdag 9 augustus:
Half 9 zaten we aan een heerlijk ontbijt en reden rond 10 uur weg uit Praag, onderweg nog een flinke hoosbui gehad onderweg in Tsjechië. Vandaag zijn we maar liefst door 4 landen gereden. Namelijk: Tsjechiė, Slowakije, Hongarije en als eind bestemming Roemenië.
We werden op de Roemeense grens nog gecontroleerd en alles was natuurlijk goed. Oradea de plaats waar we nu zijn is net bij de grens.
We hadden een ontzettend hartelijk ontvangst door de manager van het huis: Sandor, het huis heet Julia home normaal zijn er weeskinderen maar nu niet. De kok had een super maaltijd gekookt voor ons, vlees met rijst, sla en broodjes. Als toetje kregen we een lekkere Magnum. Het huis is ook heel groot, allerlei gangen en kamers.
Woensdag 10 Augustus:
We hadden allemaal zin in vandaag en vonden en wel spannend wat we aan zouden treffen. Eerst hebben we bouwmaterialen opgehaald, Sandor de baas van Julia Home heeft ons de weg gewezen. Na de spullen inladen en uitzoeken zijn we de projecten wezen bekijken. Helaas valt project 4 af, de man van het huis kon geen vrij krijgen en moest er bij zijn. Als hij weg bleef van zijn werk, zou hij niet meer terug mogen komen. Heel erg jammer, misschien gaan we nog voor iets anders kijken. We hebben het enorm naar onze zin gehad al de eerste dag. Veel opgedaan en mensen ontmoet. Per project gaan we vertellen wat we gedaan hebben.
Project 1: Een oudere vrouw van 80 en haar 2 zoons van 61 en 46 waarvan een gehandicapt is. Een van de 2 kamers moet opgeknapt worden, we hebben het plafond er af gehaald. Dat was meer werk dan we dachten. Bij het los trekken van het plafond kwam er echt heel veel stof mee, je zag geen hand voor ogen. Als je niet uitkeek kreeg je een lege walnoot op je hoofd, de ratten die ook mee kwamen naar beneden hadden die daar verzameld. Het opruimen en stofvrij maken van het kleine huisje heeft ons de hele middag bezig gehouden. De vrouw en haar zoons voorzagen ons van Fanta en pruimen, ontzettend blij met onze komst.
Project 2: We kwamen aan bij de mensen. We werden opgewacht door een vrouw met een jongere zoon. We zagen de blijdschap in hun gezicht. Indrukwekkend om te zien hoe blij ze zijn met dat we komen. Corrie gaf haar een knuffel en ze ontroerde helemaal. Ze wees eigenlijk gelijk naar boven. God helpt in alles. Dat wilde ze duidelijk maken. We gingen purren, dat is het dichtmaken van gaten in muren. Dat moest gebeuren omdat de wind er heel erg doorheen ging. We konden niet meer doen. Er konden maar een paar mensen purren. Een pur deed het niet. We hebben alles geprobeerd, maar het lukte niet. We stonden daar maar. Een volle pur, die goed gebruikt kon worden, deed het niet. Corrie, onze leiding, wilde met ons bidden. We zijn op onze knieën bij de vrouw en haar zoon gaan zitten en zijn gaan bidden. Bidden om een pur die het niet doet, zo iets simpels, maar dat mag je ook niet vergeten. Het is zo belangrijk. En dat bleek wel. Na een keer proberen kwam er gas uit en hij deed het! We werden zo emotioneel zodat we in tranen waren. De vrouw schoot ook vol en samen hebben we daar gezeten. God zorgt voor alles.
Project 3: De pastor stond ons al op te wachten, samen met een koe. Deze koe bleek van de familie te zijn die wij gingen helpen. Er moest een kamer geverfd worden, en ook de corridor langs het huis moest aangepakt worden. Hier moest de vloer glad gemaakt worden. Doordat we niet over het goede materiaal beschikten was dit een hele klus. De kamer is nu voor een groot gedeelte geverfd. Morgen kunnen we hier weer mee verder. Het zoontje van een jaar of zeven, acht was erg nieuwsgierig. Hij ging op een gegeven moment zelfs meehelpen met kleine klusjes zoals water halen! Ook heeft hij de dieren laten zien! Net voordat we weggingen kwamen zijn ouders thuis en hebben we via Google translate wat gecommuniceerd. Leuk was dat!
Jullie zijn echte bouwvakkers! Fijn dat de mensen geholpen worden. Veel succes en gezelligheid met elkaar
Erg mooi verhaal vind erg zielige dat man niet vrij kon krijgen toche nog 3 projects
ontroerend we bidden voor en met jullie mee.
Wauw…. wat een prachtig avontuur maken jullie daar mee. Ik heb echt respect voor jullie dat jullie dit doen. Ik wil nog zoveel meer zeggen maar ik weet niet wat dus ik wens jullie nog heel veel succes en ik kijk uit naar het volgende verhaal.
God zorgt, gisteren vandaag maar ook morgen! Van een grote afstand ervaren we nabijheid door het gebed! We zullen jullie vanuit Nederland blijven volgen op de blog/vlogs. Een fijne en mooie tijd nog samen!
Wat bijzonder om te lezen dat God voorziet en dat Hij onze gebeden hoort!
En dat jullie met elkaar super mooi werk doen!
Beste Hanna en alle anderen,
WAt een mooie levenservaringen doen jullie op. Goed om dat eens mee te maken. Wij hebben het hier zo rijk en daardoor voelen we ons veel minder afhankelijk van de Heere. Maar ik hoop dat deze indrukken je bijblijven ook als je weer in Nederland bent. we wensen jullie een goede tijd met elkaar toe.
PRACHTIG!!
Wat geweldig om te lezen!! Goed werk!!
Wat fijn te lezen dat jullie het in afhankelijkheid van de Gever mogen doen!