Donderdag 5 augustus

Jó napot (goedendag) Hollanders,

 

Woensdagavond

Op deze avond kregen wij bezoek van ouderling Schipaanboord en zijn vrouw die gezellig een hap(je) met ons meeaten. Dit was puur voor de gezelligheid, gezien ze al hadden gegeten (en weigeren als een belediging overkomt in Roemenië). Tijdens de maaltijd had Jouke behoefte een flink slok wijn, totdat hij ontdekte dat de vliegen een onderdeel waren van de ingrediënten. Vervolgens was de inhoud van het glas in no time verdwenen in de meest dichtstbijzijnde struiken. De maaltijd was verder prima. Omdat we indruk kregen iedere maaltijd hetzelfde brood voorgeschoteld te krijgen, markeerden wij voor de grap het bovenste homp brood met vleessaus. Het warme eten was overheerlijk, er wordt hier veel aandacht besteed aan de bereiding (in onze beleving gemiddeld 3 uur per maaltijd).

Om 20.30 uur trokken wij er op uit, zingen in de kerk. Deze kerk staat tegenover het weeshuis, de beheerder van het weeshuis is hier dominee. Na een ongeveer uur trokken de heren er op uit door de toren van het kerk te beklimmen. Boven aangekomen was de verleiding te groot om de klepel van bel stil te laten hangen. Luidruchtig werden de overigen van de groepsleden op de grond opgeschrikt door de klokkenspel. Bijkomend feit is dat de klok met de wijzers zelf al meer dan honderd jaar geleden van de een op andere dag tot stilstand is gekomen en nooit meer is begonnen. Zo zie je maar weer, tijd speelt geen rol in Roemenië.

 

Donderdag

Om 20.30 uur trokken wij er op uit, zingen in de kerk. Deze kerk staat tegenover het weeshuis, De vrouw van deze dominee is de beheerder van het weeshuis. Na een ongeveer uur trokken de heren er op uit door de toren van het kerk te beklimmen. Boven aangekomen was de verleiding te groot om de klepel van bel stil te laten hangen. Luidruchtig werden de overigen van de groepsleden op de grond opgeschrikt door de klokkenspel. Bijkomend feit is dat de klok met de wijzers zelf al meer dan honderd jaar geleden van de een op andere dag tot stilstand is gekomen en nooit meer is begonnen. Zo zie je maar weer, tijd speelt geen rol in Roemenië.

Om 8.15 uur zat men aan tafel. Op tafel stond een schaaltje leverworst, wat vreemd genoeg aan het eind van het ontbijt er net zo bij stond als voor de maaltijd. Met zoetigheden was het ontbijt (waaronder eigen honing) smakelijk.

Om 9.00 uur zijn we aan de slag gegaan. Het werk van de voorgaande dag werd hervat en de opknapwerkzaamheden gaan spoedig. Zo is er een traptree hersteld in de kerk waar de organist eerder een extra grote stap moest doen, kan hij nu wat veiliger naar boven. De familie van de Bruinhorst heeft ons vandaag nog bezocht en hebben nog een handje geholpen. Op dit moment zijn we druk bezig om de bovenverdieping op te knappen. De lunch was een vissoep met afsluitend gefrituurde pannenkoeken met kaas en ham.

’s Avonds zijn we op bezoek geweest bij Pici Batsci. We werden hartelijk ontvangen. Na thuiskomst had Esther een hoeveelheid warme maiskolven klaar. Ook dat was heerlijk.

 

Viszontlátásra (Tot ziens),

 

Door Willem- Jan en Bram