Donderdag 12 augustus

Jó nápot,

Vandaag konden we eindelijk met de grote schoonmaak beginnen, van boven naar beneden, van voor naar achter, alle bouwstof wegpoetsend en alles netjes inrichtend kwam er een eind aan het werken in het weeshuis. Terwijl iedereen er overheen loopt lijkt het onbegonnen werk, maar Esther is heel blij met alle werkzaamheden. Alleen morgen nog een paar uurtjes in de eetkamer waar Wilco, Dirk en Gerwin vandaag al bezig zijn geweest met de lambrisering. Nu niet gefrustreerd door werklui die dachten dat ze alles beter wisten! Karoly had lambrisering gehaald in allerijl, er was door ons 7 m² besteld en kwam terug met 16 m2. Voor de komende 4 jaar dus 🙂

Bert Rijksen en een aantal anderen gingen weer aan de gang bij de kerk waar zij puin gingen ruimen en grint voor een nieuw paadje gingen leggen. Toen zij lekker de gang hadden kwam Karoly om de hoek! Karoly stond met de ouderling onderaan de steiger te roepen dat de steiger moest blijven staan!

Na het eten tussen de middag misten we opeens een aantal (vrouwelijke) personen! Die waren moe van het harde werken op hun manier J en kwamen na een schoonheidsslaapje bedremmeld kijken of er soms nog wat werk was, terwijl er genoeg te doen is.

Na een dag hard werken stond er een schaal met heerlijke gefrituurde pannenkoeken met ham, kaas, champignons en salami voor ons klaar. We waren halverwege de gefrituurde pannenkoek toen er 2 paardenwagens over het grasveld naar het huis kwamen om ons in te laden voor een geweldige rit. We waren goed en wel op weg toen er achterop werd geroepen dat Sanneke nog niet op de kar zat! Toen zij ook op de kar zat konden we de tocht voortzetten. Speciaal voor ons waren er allemaal kleden op de kar gelegd, er werd goed voor ons gezorgd. We stopten bij een visvijver voor een korte pauze, waar een man woont die de vijver beheerd en ook lid is van de kerk van Karoly.
Na de pauze gingen we weer op pad, het werd al snel donker wat een leuke sfeer gaf. We gingen de (verharde) weg over waar de achterste persoon op de achterste kar het bijna in zijn broek deed toen hij bijna werd aangereden door een auto die flinke snelheid had. Twee uur na de start kwamen we weer ‘thuis’ aan waar opnieuw de gefrituurde pannenkoeken op ons stonden te wachten.

Verzadigd en verkwikt van de gefrituurde pannenkoeken zijn Dirk en Mariska de oudste jongens van het weeshuis op gaan zoeken. Ze hebben gezellig gekletst alhoewel de taal een mega probleem was.. maar hier door krijg je wel gekke lachbuien. De oudste jongen die hier woont is een atleet. Hij heeft zijn diploma’s en bekers laten zien. Zelfs zijn sportschoenen kwamen tevoorschijn. Zijn gezicht glom van trots. Hij hoopt in oktober ingeloot te worden voor de Europese Kampioenschappen.

Morgen wacht ons de laatste dag waarin we in ieder geval verder gaan met de laatste werkzaamheden. De rest komt morgen!

 

Door: Johan en Alieke!