De laatste loodjes

Wat een werk is er verricht de afgelopen dagen. Vandaag hebben we de laatste dingen afgerond. Kasten in elkaar gezet en ingeruimd en de huizen netjes ingericht. Wat een mooi eindresultaat!

De vader van de twee jongens werdt door ons na ongeveer 3 uur slaap wakker gemaakt. Hij werkt altijd ‘s-nachts en gaat dan om 7 uur slapen.
Na een bakje koffie kwam hij helpen.
Alle spullen die buiten lagen moesten uitgezocht worden. En alle spullen die weg moesten zouden met een vrachtwagen worden opgehaald. Hij begon eerst heel secuur te werken en keek goed wat hij wel en niet wilde bewaren. Maar nadat Wilmar 2 keer had gezegd dat het sneller moest pakte hij er een karretje bij en ging vol gas opruimen. Alles moest weg, vond hij. Totaal is er 5 kuub aan afval weggegooid.

‘s-Middags zijn we naar de lokale markt geweest. Dat was een grote hal vol met kraampjes. Er werdt vooral veel groente en fruit verkocht. Maar ook brood, vlees, kaas, honing en nog veel meer. Na daar een uurtje te hebben rondgelopen kwamen we bij de uitgang een vrouw met een zoontje tegen. Ze wilde ons iets verkopen en daardoor kwamen we met haar in gesprek met de SayHi app. Ze vertelde dat ze Christen was en dat ze met de hele familie naar de kerk gaat. Ze heeft 4 jongens en een meisje maar geen man. Toch vertrouwde ze op God. God is dezelfde God op de hele wereld en we zijn 1 familie zei ze. We zien elkaar in de hemel. Wat is het mooi om medechristenen te ontmoeten in een ander land.

‘s-Avonds zijn we naar de gezinnen geweest om afscheid te nemen. Wij hadden ijs voor hen meegenomen. Bij het grote gezin hadden ze voor ons ook allerlei lekkere dingen. Wat een dankbaarheid straalde van hun af.

Bij het andere gezin hebben ze ook genoten van hun ijsje. Toen kwam ook daar het moment van afscheid nemen. Er werden knuffels gegeven zelfs tranen gelaten.

De gezinnen hebben op deze manier een nieuwe start gekregen. Ze worden nog verder begeleid. We hopen dat ze op deze manier ook iets hebben gezien van de liefde tot onze naaste.