Vanmorgen zijn we vroeg begonnen. 5.30u ontbijten. 6.30u zaten we in de bus. Een lange rit voor de boeg. Al zingend, kletsend, slapend en een cartoon maken van Arie (kanarie) en Corrie (knorrie) was de reis best te volbrengen. Wie had trouwens op de heenreis durven denken dat de op het eerste gezicht rustige Joanne zulke tekeningen zou maken. Nog erger is dat ze staat te glunderen als de tekeningen overhandigd worden.
Rond half 5 kwamen we aan bij het hotel. Iedereen was het rijden ook best een beetje zat. Snel in checken in het hotel en de kamers op zoeken. Even op frissen en weer op weg naar de stad om te eten. Het was even lopen naar de metro en daar was het even zoeken hoe alles werkt. Eenmaal in de stad kwamen we op de bekende brug, hier werden een hoop foto’s gemaakt. Een kleine groep ging toch maar verder wandelen en kwamen langs het mooie water en liepen terug over de brug. Helaas waren we toen de groep kwijt en moesten we weer helemaal terug lopen. Uiteindelijk hebben we met elkaar heerlijk gegeten en gedronken, iedereen was namelijk best wel dorstig omdat er onder weg niet heel veel gedronken is. We wilden ook nog een heerlijk ijsje eten met elkaar als afsluiter maar ja in Praag hebben de winkels bedacht om alleen met cash te betalen. We hadden geen zin om nog cash te gaan pinnen dus maar geen ijsje. Daarna gingen we snel terug naar de metro waar een enorme drukte was. Tegen elkaar aan gepropt in de metro lukte het net alleen Arie durfde dat toch niet aan en bleef achter wachtend op de volgende metro. Omdat er een station was afgesloten moesten we even puzzelen maar het kwam toch echt goed. Gelukkig zijn hier vorig jaar een aantal mensen ook geweest en wisten ze nog hoe alles werkte. Uit de metro bleek het best hard te regenen en dus maar even rennen. Hier stopte we toch snel mee en liepen dan maar naar het hotel. Het weer is alvast om te wennen in Nederland denk ik waar het met regelmaat schijnt te regenen, moeilijk voor te stellen als je dagelijks met 30graden of hoger moet werken. Morgen gaan we weer vroeg op pad.
Opnieuw zijn we bewaard. Al eerder hebben we dat gezien. Vorige week zaterdag kwamen terug van het raften. Het angstige gezicht van Sandor en de vraag:’ Hoe is het met jullie. Zijn jullie er allemaal?’ deed ons fronsen. Toen bleek uit het verhaal van Sandor en ook het verhaal van anderen die op Juliahome verbleven dat het zeer heftig weer was geweest. Een enorme onweer-en hagelbui was langs ons heengetrokken. Hagelstenen als keien. Toen we dat hoorden begrepen we dat Sandor bang was geweest dat we er niet zonder schade vanaf zouden komen. Bewaard! Zoals ook nu.
Onze vakantie zit erop. Jolien hoefde niet af te wassen omdat ze onze blog schreef. Dank Jolien voor het vele werk wat je hebt verzet en de wijze waarop je dat hebt gedaan! Complimenten.
Viszonlátástra!
