Dagverslag 17-08
Jó Estet,
Een stukje door Corrie geschreven: Terugziende op een bijna achter ons liggende vakantie, zijn er veel herinneringen die we mee dragen. Kort willen we er enkele met u delen. De dankbare ogen die boekdelen spreken. De tranen van blijdschap en dankbaarheid. De innige omhelzingen om verbondenheid weer te geven. De enkele woorden: Isten Jo – God is goed. De gevouwen en omhoog wijzende handen om de dank aan God aan te geven. De uitgestoken hand en de wens: Vrede van God in het Hongaars. Inmiddels weten we ook hoe we dit moeten zeggen. De kleding die uitgezocht klaar ligt om naar onze maaltijd te komen vanavond. Deze maaltijd bieden we aan de mensen van Julia Home en de mensen van de projecten. Ze zien er erg naar uit. De laatste dag. Nog even snel de laatste klusjes doen op drie projecten. Helaas wat valt dat tegen. Om 16.00uur zijn alle groepen terug. We kunnen niet meer naar de stad om te lunchen. Erg? Welnee! We hebben het zo goed! Ook deze ervaring gaat mee naar huis. Zijn wij rijk? Verrijkt? Geen ding gebrek? Of zijn de mensen hier veel rijker in hun dankbaarheid en tevredenheid? Hoe kunnen zij zo dankbaar zijn in deze grote armoede? Uit welke Bron putten zij?
Vandaag was het een vreemde dag. Een dag van afscheid nemen en een dag van de laatste klusjes afronden. Vanochtend ging er een groep nog naar de projecten. De laatste puntjes op de i zetten, nog een likje verf hier en daar, nog wat dingen terug plaatsen zoals een boiler wat niet zonder slag of stoot ging. Om 16.00uur waren de groepjes klaar dit was wel iets later dan de bedoeling was. Jolienke, Joanne, Herbert, Niels, Rieneke en Jacolien waren hard aan het werk met de laatste dingen. We zullen maar zeggen haastige spoed is zelden goed. Want vlak voordat de groep terug kwam bij Julia Home moest er hard geremd worden. Daar ging dan de verf door de hele bus. Dat werd echt nog even de bus poetsen, stoelen schoonmaken en de bus uitspuiten.
De rest van de groep gingen allerlei klusjes doen. De mannen moesten alles opruimen, de kamers stofzuigen, prullenbakken legen en de gemeenschappelijke ruimtes opruimen. Ook moest al het gereedschap uitgezocht worden. 3 van de meiden gingen mee boodschappen doen voor de avond en de andere 2 gingen voedselpakketten maken van de over gebleven boodschappen. Nadat iedereen klaar was met hun taken werd er hard aan de keukentafel eten gesneden. Bij de één zag je meer ervaring dan bij de ander, maar het was erg gezellig. Rond 13.30uur was Corrie klaar met al het eten koken, ’s avonds alleen nog maar aardappels en rijst koken. De over gebleven mensen waren hard servetten aan het vouwen in verschillende dieren en bloemen. We wilden nog naar de stad maar dat schoot er een beetje bij in. Toch zijn we nog met een klein groepje naar een markt geweest.
Om 16.30uur werden de gezinnen opgehaald, de medewerkers van Julia Home zaten al aan tafel ook waren beide dominee’s aanwezig. Om te vertalen, als vertrouwd gezicht maar ook om te bidden. Helaas kon de familie Nagy niet komen. Meneer Pervu was wel aanwezig en bedankte ons hartelijk voor het sponsorbedrag. De beide families vonden het wel een beetje spannend. Er werd heel goed gegeten, ze vonden het ook erg lekker allemaal. Ze vonden het eten ook wel een beetje vreemd sla stamppot konden ze niet en ons Engels was niet heel goed om het uit te leggen. Uiteindelijk waren alle pannen zo goed als leeg. De toetjes waren binnen no time op. Onder het eten werd de dominee Visky nog verblijd met een kado. Hij had afgelopen zondag verteld dat ze voor 110 groot letter bijbels aan het sparen waren. Dit duurde alleen 8 maanden omdat het een arme gemeente is. We hebben als groep besloten om een handje mee te helpen. Met elkaar hebben we een bedrag opgehaald waarmee er 125 bijbels gemaakt kunnen worden. Hier was de dominee ons heel erg dankbaar voor. Van Sandor kregen we allemaal nog een sleutel hanger als bedankje voor alles wat we hebben gedaan. Hier stond een prachtige Bijbeltekst op.
Helaas komt aan alle dingen een einde dus ook aan deze mooie vakantie. We hebben met z’n alle hard gewerkt aan de projecten en de mensen bij wie we werkten goed leren kennen. Door de taalbarrière lijkt het wel of je veel sneller een band met elkaar op bouwt. Het afscheid nemen was dan ook met een dubbel gevoel, je wilt eigenlijk deze mensen nog meer helpen maar ook begint het te kriebelen naar het thuisfront. De gezinnen namen met tranen in de ogen afscheid en we kregen een heleboel knuffels en kussen. Ze gingen blij naar huis met een voedselpakket met daarin pakken sap, koekjes en andere lekkere dingen. We hebben ze met elkaar uit gezwaaid. De groep van het project van familie Nagy ging nog even naar dit gezin om een pakket te brengen en ook om uit gebreid afscheid te nemen.
Het was daarna tijd om alle koffers te pakken, dit ging niet zo makkelijk want het was een behoorlijke troep. Het duurde dus ook wel even om alle koffers te pakken. Omdat het morgen vroeg dag is gingen we vroeg de dag besluiten met elkaar. De chauffeurs moeten natuurlijk wel uitgerust zijn morgen.
Vizsonlátástra
2 reacties op “Dagverslag 17-08”
Geef je reactie
Jullie kunnen terug kijken op een vakantie vol met mooie, dankbare, lieve, onroerende en blije momenten. Wat een vakantie. Dit vergeten jullie nooit meer! Goede reis terug naar huis
Groeten
Fam. Nieuwelink
Goede reis terug gewenst.
Groet Johanna