Bijzondere verhalen. (voedselproject)

Meegaan met het voedselproject levert altijd bijzondere ervaringen en verhalen op. Enerzijds de armoede onder de mensen die soms in huisjes wonen van 4 bij 4 meter, zonder aansluiting op de waterleiding, waardoor zo’n oude Granny zelf het water uit de waterput in het dorp moet gaan halen. Of een moeder die haar dochter verzorgt die al 18 jaar ziek op bed ligt met verlammingsverschijnselen. 2 maanden geleden was de dochter weduwe geworden. Een combinatie van hoge temperaturen, epilepsie en dronkenschap werden als oorzaken voor het sterven van haar man genoemd. Wat een onnoemelijk leed gaat er schuil achter zo’n verhaal. Toch laten veel van de oude mensen die we bezocht hebben, zien dat ze tevreden zijn met wat ze hebben. ‘We zijn slecht op doorreis’, zei een van hen, ‘en daarom heb ik niet zoveel nodig’.

Twee bijzondere verhalen willen we jullie niet onthouden. Het eerste verhaal werd ons verteld door de dominee van het dorp waar we de Granny’s bezochten. Hij vertelde hoe hij enige tijd geleden een man sprak die geen schoenen had. Hij had er zelf geen erg in gehad maar zijn dochter wees hem erop. Hij werd het woord van de Heere Jezus indachtig: ‘Want Ik ben hongerig geweest en gij hebt Mij te eten gegeven; Ik ben dorstig geweest en gij hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling en gij hebt Mij geherbergd. Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed; Ik ben krank geweest en gij hebt Mij bezocht; Ik was  in de gevangenis en gij zijt tot Mij gekomen.’ De dominee had vervolgens zijn schoenen uitgetrokken en ze aan de man gegeven. Een paar weken later kreeg hij een groep mensen uit Nederland op bezoek. Ze hadden verschillende spullen bij zich maar speciaal voor de dominee een grote doos. Toen hij die opende bleken er 40 paar schoenen in te zitten. De dominee had 1 paar gegeven, de Heere gaf hem er 40 paar terug.

Het andere verhaal hoorden we van Sándor. In de buurt van Oradea woont een man die in zijn hart kreeg om iets te doen voor de kerkelijke gemeente. Hij legde zijn wens voor aan de Heere. ‘Heere’, zei hij, ‘preken kan ik niet, mensen verzorgen ook niet. Maar ik kan wel varkens kopen en op laten groeien.’ Zo kocht deze man een groot aantal biggen met als doel om die te verkopen zodra ze groot waren geworden. Maar wat gebeurde er? In de buurt brak de varkenspest uit. Overal stierven de varkens. Deze man legde zijn zaak voor de Heere neer. ‘Heere, u weet dat de varkens voor u zijn. U kunt er mee doen wat u wilt, maar zou u ze willen sparen zodat ze ten goede zouden mogen komen van de kerk?’ En hoewel in alle omliggende plaatsen de varkens stierven, bleven zijn varkens leven en kon hij ze voor een goede prijs verkopen. Van de opbrengst zijn 2 jeugdkampplaatsen gekocht en ingericht, waar de jeugd van de Hongaarse kerk gebruik van kan maken tijdens vakanties.