Naast praktische huiswerkbegeleiding hebben deze kinderen vooral ook liefde en aandacht nodig!
Op een warme zomeravond zit ik op de heuvel te lezen en mijn ervaringen op te schrijven. Ik zie de stad liggen in het dal met de vele verschillende wijken met Sovjetblokken, waartussen ik met de verrekijker ook mijn tijdelijk verblijf zie liggen achter de gammele dieseltreinen en roestige masten. De kinderen van het After Schoolproject zijn inmiddels naar huis. De Hongaarse en Roemeense woorden die ik van Roli heb geleerd, klinken nog na in mijn hoofd. Hogy vagy? Faarad? Jo ejt! Nagyon scep! Roli is een jongetje van 9 jaar die ik elke dag van school ophaal in Rogerius. Samen lopen we de 1,5 km naar het CE House (kerkelijk centrum van de Hongaars Gereformeerde Kerk), waar inmiddels ook de andere kinderen zijn. De soep en het warme eten staan al een poosje op ons te wachten, maar ook al is het eten inmiddels koud geworden, de kinderen laten het goed smaken en eten met gemak drie borden leeg… Voor meerdere kinderen betekent het wellicht de enige goede maaltijd vandaag! Veel kinderen zijn als gevolg van armoede en alcoholisme (emotioneel) ernstig verwaarloosd. Een aantal kinderen heeft een woordenschat van ongeveer 200 woorden, er wordt thuis nauwelijks gecommuniceerd. En dan komt daarbij nog het veel te hoge niveau van het Roemeense onderwijs op de scholen, wat erg ver van de praktijk afstaat. Sociale programma’s voor kinderen met bijvoorbeeld autisme komen hier nog bijna niet voor. Met mijn collega heb ik veel uitgewisseld over de ervaringen en werkwijze met autisme in Nederland.
Ook problemen met occulte belasting zitten diep in de cultuur, met name bij de zigeunerfamilies. De strijd met de duivelse machten is ook hier een ontzettende realiteit! Naast praktische huiswerkbegeleiding hebben deze kinderen vooral ook liefde en aandacht nodig! Ook is er soms ruimte n.a.v. het gelezen Bijbelgedeelte om hen basaal iets mee te geven van het meeste wezenlijke: God Die het lege, totaal verlaten hart, kan vervullen met Zichzelf!
De kinderen zijn naar huis, verspreid over de verschillende wijken van de stad die ik zie liggen vanaf de heuvel. Met een knuffel en omarming of een simpelweg ‘Good bye‘ of ‘Scia!‘ zie ik ze gaan in gedachten, meegevoerd in de maalstroom van het verkeer, onderweg… Op reis. Ik droom wat weg op de heuvel. Het schemert. Een blaffende hond. En dan is het stil. Behalve die ene merel dan op het dak van een oude schuur…. Die zingt onverstoorbaar door en verbetert de stilte.
Martin Trouwborst
(Martin Trouwborst is als Nederlander tijdelijk werkzaam als vrijwilliger in het Julia Home)