mijn verhaal: Jasmina
Jasmina, is een meisje van zeven jaar, ze zit vanaf anderhalf jaar in ons programma Daily Care. Haar vader bracht jaren in het weeshuis door, hierdoor heeft hij ook problemen. Hij verandert vaak van zijn werk, omdat hij de conflicten niet op een goede manier aankan. In zijn nieuwe baan hebben ze opgemerkt dat hij erg slecht ziet (oogproblemen), dus hij krijgt een bril en stuurde hem ook voor wat bijscholing.
Het lijkt erop dat hij zich daar kon vestigen, omdat hij vanaf een jaar op dezelfde plek werkt. Dit geeft ze een grote hulp en een beetje stabiliteit. Ze wonen in een gehuurde flat en ze hebben hoge kosten.
Haar moeder nam vorig jaar deel aan het Lidia-programma, waar ze probeerde te leren schrijven en lezen. De moeder kon in haar jeugd niet naar school, omdat zij de oudste was en zij voor de andere kleine zusjes en broers van het gezin moest zorgen. Ze voelt en weet dat ze ongeschoold is, en om deze reden kan ze zelfs geen baan hebben. Ze is chronisch ziek (nier- en wervelkolomproblemen). Ze neemt Jasmina heel serieus, ook het schoolwerk. Ze zou willen dat Jasmina nooit zou voelen wat zij gevoeld heft in haar jeugd. Ze wil haar dochter een beter leven geven.
Jasmina is een heel gelukkig en vriendelijk meisje, een kleine babbelkous, ze is erg vriendelijk. Ze is een typisch meisje, ze is zo blij als ze kleding krijgt, kleedt zich wat echt meisjesachtig is.
Ze heeft een zeer goede taalvaardigheid en kan zeer goed communiceren met anderen. Ze houdt erg van Engels, omdat ze zich realiseerde dat ze kan praten met de vrijwilligers die hier komen, zoals met Martin (NL-vrijwilliger). Het is heel triest dat ze Jasmine een moeilijke achtergrond heft, zodat ze haar vaardigheden niet kan ontwikkelen zoals zij graag zou willen. De ouders van haar praten heel verkeerd en met een slechte vocabulaire.
Ze zijn in een christelijke gemeenschap, dus bidden en hardop bidden is normaal voor haar. Gewoonlijk bidden we voor de dagelijkse maaltijd in ons kinderprogramma, ook voor een aantal zieke kinderen (die wij kennen, of die de stad wonen). Ook Jasmine bidt ernstig voor deze kinderen en ze dankt voor elk gebeden antwoord.
Vorig jaar was ze voor het eerst in het kinderkamp en ze kan nauwelijks wachten op het volgende kamp (zomer 2020), zelfs nu herinnert ze zich de liedjes wat ze daar leerde. Ze houdt erg van zingen.
Als alleenstaand kind van de ouders moet ze zichzelf meer aanleren en samenwerken met andere kinderen. Door het samenwerken en communiceren leert ze dingen Delen met andere kinderen.
Zonder het Daily Care programma zou Jasmine zich niet kunnen ontwikkelen, haar moeder is erg dankbaar voor deze hulp. Vooral omdat zij Jasmine niet kan helpen met huiswerk en ook is haar moeder erg dankbaar voor elke familiedag. De moeder leert veel tijdens deze dagen. Heel vaak kwam ze persoonlijk naar mij toe en zei `dankjewel, omdat ik nu mijn dochter beter begrijpt of zelfs om advies vraag, hoe ik dingen moet aanpakken`.
Soli Deo Gloria