meditatie: Hef uw ogen op!

Meditatie: Hef uw ogen op!

En de HEERE zeide tot Mozes: Maak u een vurige slang, en stel ze op een stang; en het zal geschieden, dat al wie gebeten is, als hij haar aanziet, zo zal hij leven. Nummeri 21:8

In de woestijn werden de Israëlieten aangevallen door giftige slangen. Ze verschenen uit het niets, plotseling waren overal giftige slangen. Maar waar kwamen de slangen vandaan?

De slangen komen uit het hart van de Israëlieten. Daar was de bron van het gif, want hun hart was vol woede, toorn en bitterheid. Ze verloren hun geloof in Gods plan en leiding, ze wilden terug naar Egypte. Het Bijbelvers vermeldt hun eigen woorden: “wij verafschuwen dit voedsel”. Hier is de bron van het vergif: een afkeer van Gods voorzienigheid, een afkeer van wat God geeft. Dit vergif van het verafschuwen van de wil van God is het dodelijkste vergif ooit.

Het gif in hun hart werd werkelijkheid in de slangenbeten. En hier is een van de belangrijkste leringen van dit Bijbelverhaal: wat je in je hart doet, wordt werkelijkheid! Dit is een angstaanjagende toestand van ons: al onze verborgen bronnen van gif worden werkelijkheid. Houd geen woede, toorn, klagen of wensen, verleidingen in je hart, want ze zullen levend worden en je bijten.

Op dit punt voelde God barmhartigheid met Zijn kinderen. Onze God kan niet zien hoe Zijn kinderen lijden onder hun eigen zonden. Natuurlijk was het lijden het juiste en verdiende gevolg van hun zonde, maar God kan het nog steeds niet verdragen dat Zijn kinderen verdwalen en dat Zijn reddingsplan wordt geruïneerd. Deze barmhartige houding van Gods hart is de bron van de genade die ons redt.

God beval Mozes om een ​​koperen slang te maken. Dit is een heel vreemd gebod van een God die elke afbeelding of afbeelding van een schepping in de hemel of op aarde of onder de aarde of in de wateren verafschuwt. God haat met hartstocht al het uitbeelden of afbeelden, maar in dit geval beveelt Hij het. We moeten ons ervan bewust zijn dat het Koninkrijk van God niet op categorieën berust, maar op gehoorzaamheid. Je moet precies doen wat God je opdraagt! Waarom beveelt Hij om een ​​slang te vormen, uit te beelden? Het heeft een reden.

Wat doet iemand die wordt omringd door giftige slangen? Kijkt zorgvuldig naar beneden, rond zijn voeten. De Israëlieten deden precies dit: wanhopig naar het zand van de woestijn kijkend, bang voor de dodelijke slangen. Hun ogen waren neergebogen. Als je gebeten bent, wordt je naar beneden getrokken, je hart, je ogen worden naar beneden getrokken, naar de diepte, naar depressie, naar verdriet, naar ergernis. Maar er is geen redding uit de diepte. De diepte trekt je gewoon mee in de eindeloze, donkere afgrond.

Mozes wordt opgedragen om een ​​slang te maken en die op een paal te zetten. God had twee bedoelingen.

Eerst wilde God Zijn volk leren om naar de hoogte te kijken, om de redding van boven te vragen. God wilde Zijn volk de bemoediging van Psalm 121 leren: “Ik hef mijn ogen op naar de heuvels. Waar komt mijn hulp vandaan?” Zonder uw ogen op te slaan op het kruis van Christus is er geen redding.

De echte beproeving van uw geloof is niet de vraag of u in God gelooft of niet. Alleen in God geloven heeft geen zin, zelfs de demonen geloven. De Bijbel zegt dat. Het echte geloof is gehoorzamen aan God. De echte beproeving van je geloof is om je ogen op te slaan als de grond vol is met slangen om je voeten. De echte beproeving van je geloof is om omhoog te kijken terwijl de afgrond je naar beneden trekt. God wilde zijn kinderen leren omhoog te kijken!

De tweede les die God Zijn volk wilde leren, is om hun zonden duidelijk onder ogen te zien. We praten graag vaag over onze zonden. We verbergen onze zonden graag in een grote algemeenheid: ik ben een zondaar zoals iedereen. We houden ervan onze vage en gegeneraliseerde zonden in grote theologische formules te verpakken: we verhogen het aantal van onze zonden tot bijna oneindig en we verklaren onze zondige natuur en totale corruptie, in plaats van één enkele maar zeer concrete zonde te verklaren. Wanneer we op het punt staan onze successen en goede daden op te sommen, zijn we zeer gedetailleerd en nauwkeurig. Maar als we onze zonden belijden, zijn we vaag en mistig.

Wat God Zijn kinderen wilde leren door een koperen slang aan een paal op te tillen, is heel duidelijk op de zonde te wijzen. Daarom gebruikte Mozes koper. Geen goud, je gebruikt geen goud als je over je zonden praat. Goud is aangesteld om te schitteren en te verheerlijken. Geen ijzer, je gebruikt geen ijzer als je over je zonden praat. Het ijzer is om de vijand te bestrijden, om het kwaad te bestrijden. Gebruik koper, want koper is een zacht en flexibel materiaal. Het koper kan worden gebruikt voor vormgeving en nauwkeurige weergave, kan zeer nauwkeurig worden gebogen en gegraveerd. Als je naar je zonden kijkt, moet je precies, stipt en zeer gedetailleerd zijn: ja, dit is mijn zonde, mijn persoonlijke, giftige zonde. Dit zijn de details van mijn zonde. Niet de zonde van de mensheid, noch mijn zondige natuur, maar mijn eigen, persoonlijke zonde.

De gehoorzaamheid bracht redding voor de kinderen van God omdat ze leerden hun ogen op te heffen naar de hemel, naar God en leerden berouw te hebben over hun persoonlijke zonden. Zoals de koperen slang de weg van redding in de woestijn was, is Jezus Christus vandaag de weg van redding. De wereld is gebeten door een pandemie. Laten we bidden om geloof en gehoorzaamheid om op het kruis te kijken, op de verheven Christus!

ds. Istvan Visky