leren van mensen in Roemenië

Beste lezers (misschien nieuwe Roemenië-gangers?),

Klussen, granny’s bezoeken, gezelligheid, bezinning en ontspanning. Zomaar een aantal woorden die door mijn hoofd heen gaan als ik terugdenk aan de werkvakantie van afgelopen zomer. In deze bijdrage geef ik een terugblik op de werkvakantie en ik hoop dat er mensen enthousiast worden om deze zomer (2018) ook mee te gaan!
Laat ik beginnen bij het begin. Vroeg in de morgen, zo rond een uur of vier, stond de groep klaar om te vertrekken. Uitslapen kon in de busjes die nog een heleboel kilometers voor de boeg hadden. De lange reis naar Roemenië kon natuurlijk niet in één keer worden gemaakt en daarom zijn we in Praag gestopt voor een overnachting. De groep nam het er van en ging ’s avonds nog even de stad in om wat te eten en de prachtige gebouwen te bekijken.
Ondertussen was er in Oradea al van alles voorbereid voor de komst van de groep. Het was heerlijk om na de lange reis op de bestemming aan te komen! Wat waren de mensen vriendelijk in Roemenië! Ook voor het eten werd gezorgd. De kokkin straalde als wij haar complimenten gaven voor het heerlijke eten.
De volgende dag gingen we gelijk aan de slag. Taken werden verdeeld, opdrachten werden gegeven. Er waren drie klusprojecten die in de vakantie gedaan moesten worden. Vol goede moed gingen we aan de slag.
Gemoede(r)lijk was een meidenklus. De muur in het huisje van de oude vrouw zag er niet meer zo netjes uit. Dus gingen we aan de slag met kwasten, rollers en verf. Na twee dagen (waarin het vrouwtje ons met argusogen bekeek) mochten we het resultaat laten zien. Bijzonder om te zien hoe blij het ‘moedertje’ was!

Blijde gezichten en laatste loodjeswaren twee projecten waarbij wat meer vakkennis nodig was. Beton storten, stuken, sauzen en plafons zetten. Na anderhalve week werk mochten we ook daar het resultaat zien. En weer die blijde gezichten!
Bij het sociale project hebben we zoveel granny’s bezocht dat ik niet meer weet hoeveel het er waren. Bijzonder om te zien hoe opgewekt veel granny’s waren ondanks de armoedige omstandigheden! Sommigen mochten getuigen van de hulp van God in hun leven. Dan konden we er jaloers op zijn!

Naast de projecten waren er ook momenten van ontspanning. De avonden werden veel gebruikt om de stad in te gaan of om andere dingen te doen. Met de warmte was het ook heerlijk om een paar keer naar het enorme zwembad in Oradea te gaan. Ook waren er momenten van bezinning door samen Bijbelstudie te doen. We zijn tenslotte ook nog een dagje uit geweest naar de bergen. Daar hebben we prachtige watervallen gezien.
Bijzonder om op deze manier iets voor je naasten te kunnen betekenen. En dat niet alleen, want we kunnen ook een heleboel leren van de mensen daar. Echt een aanrader om een keer mee te gaan!

Hartelijke groeten van

Hilline Vis