Het leven in Julia Home (Oradea)

Begin november zijn we als werkgroep Ede naar ons project in Oradea geweest. In Julia Home komen ruim 20 kinderen voor hulp bij huiswerk, een goede maaltijd en stabiliteit in de hoop dat ze de armoede ontgroeien en een goede plek in de maatschappij veroveren.

De manager nam ons mee in het leven van de kinderen. Luca* heeft vakantie en komt daarom ’s ochtends al naar Julia Home. Hardop bidden de kinderen een Bijbeltekst en na zijn maag gevuld te hebben met 3 borden pap, luistert Luca naar het verhaal dat Antonia* (tegelijkertijd een moederfiguur en juf) de kinderen voorleest. In het verhaal komen onbekende Roemeense woorden voor, die hij gelijk leert spreken en spellen. Zijn woordenschat is namelijk nog erg beperkt. Na wat ontspanning in de spellenhoek en een tourtocht met onze fotocamera waarbij iedereen wel 10x op de foto moet, gaat hij toch aan de slag om achterstallig schoolwerk in te halen.

Aan het einde van de middag zoeken we hem thuis op. Aanhankelijk als hij is, krijgen we even een knuffel en met gebaren maakt hij duidelijk dat we, manoeuvrerend door het krappe huisje, even bij zijn slaapplek moeten kijken. Vol trots laat hij zijn plekje zien waar hij de gekregen autostickers heel netjes twee aan twee boven zijn kussen op de muur heeft geplakt. De voor ons zo gewone en kleine dingen, zijn voor hem van grote waarde. Zijn moeder neemt dankbaar het voedselpakket aan dat Radu heeft meegenomen. Ook zij is tegenwoordig regelmatig in Julia Home te vinden voor taal- en leeslessen in de hoop haar kinderen een betere toekomst te kunnen bieden.

Roemenië is een land van contrasten en uitersten. Terwijl je bij een slecht ogende 19-jarige moeder van twee kleine kindjes een tas met voedsel achterlaat in hun mini bakstenen gebouwtje, parkeert de buurman zijn dikke Mercedes naast zijn villa. Het lijkt een land waarbij je armoede moeilijk ontgroeit als je daarin opgegroeid bent. Terwijl je hen opvang, stabiliteit en hulp bij hun schoolwerk geeft, bid je met hen voor een volwaardige plek in de maatschappij.

November was voor Samarita Ede een drukke maand met veel activiteiten, maar we weten weer waarvoor we het doen!

Vanwege privacy kiezen we voor gefingeerde namen